Globalna strategia islamskaKonwersje chrześcijan w Europie i USA na islam zostały poddane debacie w niektórych krajach świata Zachodu. Nauczyciele muzułmańscy wzywają swoich imigrantów do zaangażowania w sprawy wiary. Wezwanie do nawracania jest zawarte w wielu islamskich pismach, nie tylko w książkach, ale również na wielu portalach internetowych, na DVD i stronach islamskich. Strategią globalnych mediów islamskich jest promocja konwersji chrześcijan na islam ilustrowana zarówno przykładami islamskimi jak i eksponowaniem unikanych tematów oraz promocją kultury i dyplomacji.
Trochę statystykiDokładne dane o ilości konwersji na islam na Zachodzie nie sa kompletne, gdyż nie są rejestrowane zbyt dokładnie. Dopóki dane nie sugerują, że jest to zjawisko masowe, nie ma takiej potrzeby. W Niemczech statystycy estymują, że kilka tysięcy rocznie chrześcijan konwertuje na islam. W Hiszpanii - ok. 20.000 w 2006 r., W USA ok 20.000 - 25.000. Liczba konwertujących wzrosła znacznie po ataku 11 września.
Chociaż dane nie sugerują, iż konwersje moga zmienić fundamentalnie aktualną demografię Europy, to nalezy zaznaczyć, że stwarzają konflikt wartości zachodniej demokracji. Wolność religii gwarantuje wszystkim prawo do własnych przekonań i własnej prawdy. Ale niektórzy konwertyci odrzucają tę liberalną podstawę wolności.
Ci sami muzułmanie, którzy akceptują konwersje na islam nie akceptują odejścia od islamu. Jeśli chociaż bardzo mały procent konwertytów na islam zostaje fanatykami, jest to już bardzo realne zagrożenie bezpieczeństwa, nie tylko dla ich otoczenia, ale też dla każdego kraju, do którego odbywa się ruch bezwizowy.
W związku z tym Department of Homeland Security (Departament Bezpieczentwa Wewnętrznego) rozpoczął wstępnie monitorowanie podróżujących z krajów, gdzie nie obowiązują wizy z USA.
Internet i promocja islamuStrony internetowe zarządzane przez nauczycieli i organizacje muzułmańskie odgrywają ważną rolę w namawianiu chrześcijan na konwersje.
Stosunek do internetu jest zróznicowany. Wahhabiccy nauczyciele popieraja internet i tworzą swoje strony. Imamowie rozumieją, że internet jest dziś decydującym środkiem przekazu w pozyskiwaniu "dusz" oraz młodszej generacji, oraz to, że internet może być lepiej kontolowany i monitorowany w porównaniu do innych technologii.
Islamskie strony internetowe promują konwersje na kilka sposobów:
- bazowe przedstawianie islamu
- bazowe informacje dla nie-muzułmanów, którzy chcieliby konwertowac na islam
- wiadomości o tym, że islam jest najszybciej rozwijającą się religią świata
- poradniki instruktazowe dla muzułmanów na Zachodzie, instruujące jak przekonywać innych do islamu; niektóre poradniki są uszczegółowiane z czasem i sprawiają wrażenie ekspertyzy marketingowej.
Opowieści konwertytówKluczową metodą tej globalnej strategii jest promowanie konwersji jako opis byłej / byłego chrześcijanina, która/który konwertował na islam. Wspólnym wątkiem opowieści wielu konwertytów, sugerowanym pośrednio lub bezpośrednio, jest koncepcja konwersji: idea, iż każdy urodził się muzułmanem, ale jeszcze o tym nie wie (Abu Mohammed Abdullah Yousef); droga do islamu jest w związku z tym naturalna dla każdego człowieka.
Opowieści tego typu dzielą się zazwyczaj na trzy sekcje.
1. Autor objaśnia, dlaczego odsunął się od chrześcijanstwa lub ogólnie pisze o swoim zyciu.
2. W jaki sposób po raz pierwszy zetknął się i zaczął poznawać islam.
3. Gloryfikacja zalet islamu.
Autorzy wydają się opisywać realne życiowe doświadczenia, emocje, przekonania, popierając je szczegółami biograficznymi; niektóre dotykają wrażliwych sfer intymnych czy sytuacji kryzysowych w życiu. To kreuje wrażenie autentyczności czy też empatii i czytelnik zapomina, że ta swoista "spowiedź" jest częscią projektu promującego islam jako jedyną prawdziwą religię.
Konwertyci opisują okoliczności swoich konwersji, np. informacje w mediach na temat islamu, które spowodowały ich zainteresowanie tą wiarą, przyjaciele - muzułmanie, koledzy, sąsiedzi, którzy przyblizyli im islam, przypadkowe spotkania, podrózowanie do krajów muzułmanskich.
Najczęsciej powtarzane są cztery okoliczności:
1. Konwertyta wcześniej nie wiedział nic lub prawie nic o jedynej prawdzie islamu
2. Konwertyta nie przeszedł na islam dla korzyści materialnych czy socjalnych
3. Konwertyta prezentuje swoją drogę do islamu jako swój indywidualny wybór, nigdy pod naporem grupy
4. Konwertyta mówi, że do islamu przekonał się obserwując poszczególnych muzułmanów i chcąc dzielić z nimi prawdę, a nie poprzez nauki religijne.
Inni autorzy powtarzają jak echo, że często po przekazaniu woli konwersji słyszeli od innych muzułmanów: " poczekaj, dopóki nie będziesz pewna / pewny". Niektórzy piszą, że przed podjęciem decyzji myslenie o islamie stało się jak obsesja i upewniali się wtedy, że są muzułmanami.
Konwertyci przytaczają kilka głownych przyczyn konwersji:
- nie podoba im się chrześcijanstwo,
- islam jest bardziej nowoczesną religią
- islam jest religią egalitarną
- islam oddala ludzi od złych nawyków
Co dał im islam:
- świadome rozumienie świata
- harmonię życiową
- nadzieję
- odrzucenie wszelkich obaw
- spokój wewnętrzny
- odczuwanie obcowania z Bogiem.
Konwertyci odrzucają chrześcijaństwo jako irracjonalne i mówią, że zycie chrześcijanina jest puste. Dla kontrastu - islam jest religią racjonalną, dającą kontakt z Bogiem, wewnętrzny spokój i harmonię socjalną.
Muzułmańscy imigranci na Zachodzie są być może ważniejszym odbiorcą opowieści konwertytów. Przypominają im o ich korzeniach i o misji, jaką powinni spełnić (niektórzy, szczególnie młodzi muzułmanie na Zachodzie odchodzą od praktykowania nakazów religii i mało co na jej temat wiedzą).
Prawo każdego człowieka do nawrócenia, czy też prawo do konwersji na religię, którą sobie wybrał jest wyborem tego człowieka, jest podstawą stosunków społecznych krajów Zachodu.
Unikalny kontekst niektórych muzułmańskich konwertytów nie powinien być ignorowany, ponieważ:
- nie promują oni współistnienia dwóch cywilizacji w harmonii, tylko jednej, opartej na światowej islamskiej dominacji.
Fragmenty opracowania Muslim Strategies to Convert Western Christians
autorzy: Uriya Shavit and Frederic Wiesenbach Więcej tu